Παράκαμψη πλοήγησης

Daily Archives: 3 Φεβρουαρίου, 2009

Εμπιστοσύνη .

Τόσο εύκολη και αβίαστη όταν είμαστε μικροί . Ύστερα τα πράγματα αλλάζουν . Το παρατηρούμε στους εαυτούς μας αλλά και σε όσα βλέπουμε ή ακούμε γύρω μας . Προδίδουμε, μας προδίδουν, τους τη φέρνουμε, μας τη φέρνουν, ουδείς αναμάρτητος . Οι γρατζουνιές γίνονται πληγές, οι πληγές γίνονται έλκη, ενώ ταυτόχρονα πέτρα την πέτρα χτίζουμε γύρω μας το προσωπικό μας αόρατο τείχος . Και κλεινόμαστε μέσα εκεί, αναρρώνουμε, βάζουμε μυαλό ( έτσι δε λέμε ? ), θέτουμε όρια, κι αφού πάρουμε το μάθημα μας, ανοίγουμε τις πύλες του τείχους και βγαίνουμε πάλι έξω στον κόσμο . Μέχρι το επόμενο πλήγμα στην εύθραυστη εμπιστοσύνη . Την εμπιστοσύνη ακόμη και προς τον ίδιο τον εαυτό μας καμιά φορά .

Αχ, η εμπιστοσύνη … Για μένα, όσο μεγαλώνουμε, αυτή είναι τελικά η δυσκολότερη έννοια, λέξη, πάρτε το όπως νομίζετε . Ούτε η αγάπη, ούτε η ανθρωπιά, ούτε … πάλι βάλτε εσείς ό,τι νομίζετε . Αν υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσα σε ανθρώπους τότε μπορούν να βιωθούν καλύτερα και πιο ελεύθερα συναισθήματα φιλίας, έρωτα, αγάπης οποιασδήποτε μορφής . Η έλλειψη της όμως δημιουργεί μια σκιά που έρχεται και φεύγει, δύσκολα όμως μας εγκαταλείπει .

Σκεφτείτε το για λίγο . Πόσους ανθρώπους μπορείτε να πείτε ότι εμπιστεύεστε πραγματικά, απόλυτα, αμετάκλητα ? Οk, το χόντρυνα, ας μείνουμε στο πραγματικά . Και αντίστοιχα, πόσοι πιστεύετε ότι σας εμπιστεύονται ? Γιατί σχεδόν πάντα ο αριθμός της δεύτερης απάντησης είναι μεγαλύτερος εκείνου της πρώτης ?

Μια από τις πιο αγχώδεις στιγμές στη δουλειά μου είναι όταν ακούω ανθρώπους που γνωρίζω ελάχιστα να μου λένε  » Κάνε ό,τι νομίζεις, σε εμπιστευόμαστε απόλυτα » . Και δεν το ακούω και σπάνια . Από τη μια χαίρομαι και από την άλλη με πιάνει κάτι σαν κρίση πανικού . Η ευθύνη . Η ανασφάλεια . Πώς μπορούν και το λένε έτσι άνετα ? Κι αν κάτι πάει στραβά ? Κι αν γίνει κάποιο λάθος ? Κι αν ? Κι αν ? Άγχος . Αδικαιολόγητο, δικαιολογημένο, άγχος πάντως .

Πάσχω . Από αδυναμία να εμπιστευτώ . Χρόνια τώρα . Και όποτε ανοίγομαι την πατάω, πιο πρόσφατα, ένα χρόνο πριν περίπου, σε μια περίπτωση φιλίας . Όταν έχεις δει υποκριτικές συμπεριφορές άξιες για Όσκαρ, όταν άλλα ακούς κι άλλα μαθαίνεις, όταν τρως τα μούτρα σου ξανά και ξανά . Πώς τότε ? Πώς ?

Πρέπει όμως να συνεχίσω το δρόμο μου, να χαρώ, να διατηρήσω σχέσεις κι ας μην » αφήνομαι » πια . Δημιουργώ ψευδαισθήσεις εμπιστοσύνης, διάρκειας » όσο πάει » . Με καλή προαίρεση, αυτοσεβασμό, προσπαθώ να τηρώ εγώ τους κανόνες . Κι ελπίζω . Ότι το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και στην άλλη πλευρά . Πού ξέρεις ? Δεν  μπορείς εξάλλου να ξέρεις, δεν υπάρχει τρόπος, αυτό έχω μάθει πάνω από όλα . Ίσως όμως και να συμβαίνει …

 

Δύο τραγούδια που με κέρδισαν τον πρώτο μήνα του χρόνου, αν και κυκλοφόρησαν στα τέλη του προηγούμενου έτους . Ειδικά το πρώτο είναι και πιο φρέσκο και πραγματοποιεί ραγδαία αναρρίχηση στα διάφορα charts . Για μένα η πρώτη μεγάλη επιτυχία του 2009 .

 

Vodpod videos no longer available. 

 Οι αμερικανοί Fray μου ήταν συμπαθείς από το πρώτο τους άλμπουμ » How To Save A Life « το 2005 και το ομώνυμο τραγούδι που έγινε μεγάλο hit . Οσονούπω θα κυκλοφορήσει και το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο το όνομα του γκρουπ . Την εβδομάδα που διανύουμε το πρώτο single  » You Found Me « θα έχει μπει στο Top 10 των Η.Π.Α. μετά από αλματώδη άνοδο . Ένα πολύ όμορφο τραγούδι αλλά με δύσκολο θέμα . Μιλάει για την απώλεια της πίστης μετά από πολλά δυσάρεστα γεγονότα, την απελπισία, το θυμό και τη λύπη που αισθάνεται ένας άνθρωπος, όταν βλέπει άσχημα πράγματα να συμβαίνουν στον ίδιο και σε αγαπημένα του πρόσωπα . Την προσδοκία ενός μικρού θαύματος που στο τέλος γίνεται . Είναι όμως πολύ αργά τότε ? Ή όχι ? Όπως λέει ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, το τραγούδι προέκυψε από την παναθρώπινη απορία » γιατί τα χειρότερα να συμβαίνουν στους καλούς ανθρώπους ? » .

Την ιστορία ενός μικρού θαύματος διηγείται και το βίντεο κλιπ του κομματιού, σκηνοθετημένο από έναν 30χρονο ανερχόμενο τυπάκο τον Josh Forbes . Γυρισμένο στο Chicago , μάλλον αδιάφορο και λίγο αργό, τουλάχιστον δεν σου αποσπά την προσοχή από τη μουσική . Μια φίλη του τραγουδιστή παθαίνει ένα άσχημο τροχαίο δυστύχημα, τρέχουν τα αθενοφόρα, ο τραγουδιστής χτυπιέται » γιατί τώρα-γιατί σ’εμένα-δεν υπάρχει Θεός-κλπ «, ο θεατής αγωνιά ( ενώ χασμουριέται ) » θα ζήσει το κορίτσι ή όχι ? «, μέχρι που στο τελευταίο λεπτό, μεταφυσικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα και …

Σημασία μεγάλη δε δόθηκε στην παραγωγή του βίντεο διότι το You Found Me, που κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη που μας πέρασε, είχε ακουστεί από το Νοέμβρη ντύνοντας μουσικά και με μεγάλη επιτυχία τα teaser trailers για τον πέμπτο κύκλο της σειράς » Lost « και είχε  ήδη ταυτιστεί με αυτήν . Το τραγούδι του Lost, τέρμα . Επομένως ποιός καίγεται για το βίντεο ?

 

 

Vodpod videos no longer available.

 Η 28χρονη, γλυκιά και όμορφη Ayo, πολύ γνωστή στην Ελλάδα , έβγαλε το φθινόπωρο που μας πέρασε το δεύτερο άλμπουμ της ( ηχογραφημένο μόνο μέσα σε 5 μέρες παρακαλώ ! ) » Gravity At Last « και στη Γαλλία πήγε με το » γεια σας » Νο 1 . Και όπως είναι γνωστό Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία, έχουμε κι εμείς τα ίδια γούστα και η Ayo ήρθε το Δεκέμβρη στην Αθήνα και βγήκε και στην εκπομπή της Μπήλιως » Έχει Γούστο-Μόνο Για Την Μπήλιω Βεβαίως » . Αχ τι τραβάς κι εσύ Ayo μου για το προμόσιον !

Η Ayo είναι αφρογερμανίδα σαν τη Nneka αλλά η μαμά της είναι τσιγγάνα από τη Ρουμανία και έτσι η Ayo έχει μάθει στο νομάδικο τρόπο ζωής ( εεε ??? ) . Επίσης η μαμά ήταν και ηρωινομανής, κι επομένως, δραματικά τα παιδικά χρόνια της Ayo ( που σημαίνει παραδόξως Χαρά στη διάλεκτο των Γιορούμπα ) και δε σας λέω άλλα γιατί πολύ βαλαντώσαμε σήμερα . Σήμερα η κοπέλα είναι μια χαρά και μένει με άντρα και παιδί στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, ενώ εμείς μένουμε ακόμη εδώ που μένουμε γμτ, άρα ποιός είναι πιο τυχερός εεεε ???

Το πρώτο single » Slow Slow ( Run Run ) « μου αρέσει πάρα πολύ και το βίντεο κλιπ το ίδιο . Αγνοείται ο σκηνοθέτης του όπως και άλλες λεπτομέρειες . Αίμα έφτυσα και πολλή μύτη φύσηξα ( άγριο συνάχωμα περνάω λέμε ) από το πολύ ψάξιμο, τίποτα δε βρήκα . Η Ayo είναι κούκλα, ειδικά τη στιγμή που ίπταται και μου αρέσει πολύ που ενώ τρέχει, τρέχει και απελπίζεται, καταλήγει σε ένα πάρκο με τους φίλους της να κάνει καποέϊρα και να χαίρεται !! Τέλειο ! Όμορφο τραγούδι, βαθιάς αυτοκριτικής και ενδοσκόπησης . Πως ήμουνα, πως έγινα, έχασα τον εαυτό μου, έχασα την πίστη μου, πρέπει να σώσω την ψυχή μου, να γεννηθώ απ’τις στάχτες μου .

Δυσεύρετο και το βίντεο στο ίντερνετ, το βρήκα τελικά με εικόνα κρύσταλλο και ήχο χάλια . Sorry guys, ανεβάστε την ένταση ή βάλτε ακουστικάκια, αξίζει τον κόπο !

 

* * * Άσε τις γκρίνιες και άνοιξε τα μάτια σου . Έχε μου εμπιστοσύνη . Ένα μικρούλι θαύμα θα συμβεί σήμερα στη ζωή σου και είναι κρίμα να το χάσεις .  🙂 * * *