Παράκαμψη πλοήγησης

Monthly Archives: Αύγουστος 2008

ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ !

Εδώ και κάμποσες μέρες, η ΟΡΕΞΗ . Η Όρεξη, ηλικίας 30φεύγα, χάθηκε από το σπίτι της κοντά στο κέντρο της Αθήνας . Φορούσε τζην, μαύρο μπλουζάκι και μαύρες σαγιονάρες . Έχει μέτριο ύψος, συνηθισμένα χαρακτηριστικά, σκούρα καστανά μαλλιά και χρώμα ματιών, ακαθόριστο ( αλλάζει ανάλογα με τον καιρό και τις διαθέσεις ) .

Όποιος/α γνωρίζει κάτι για την εξαφάνιση της Όρεξης ας επικοινωνήσει με την απαρηγόρητη κάτοχο στην ηλεκτρονικη διεύθυνση auravoluptas@yahoo.gr . Σνιφ, κλαψ, λυγμ, σομπ-σομπ …

 

ΠΡΟΣΟΧΗ ! Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχέεται η εξαφανισμένη με την Όρεξη – Για – Φαγητό, η οποία είναι παρούσα και χαίρει άκρας υγείας ! 🙂

 

 

Όταν τα μισά σου χρωμοσώματα γράφουν πάνω » made by Ravi Shankar » το κάρμα σου είναι ήδη προγραμματισμένο, ακόμη κι αν έχεις γεννηθεί στη Νέα Υόρκη και έχεις μεγαλώσει ανάμεσα στους βλάχους τους Τέξας . Είναι σχεδόν βέβαιο ότι από πολύ μικρή θα δείξεις το μουσικό σου ταλέντο, θα βγάλεις τον πρώτο σου δίσκο λίγο μετά την ενηλικίωση σου και, κάποιους μήνες μετά την κυκλοφορία του, θα πας ένα βράδυ στην απονομή των Grammys και με το » καλησπέρα σας » θα μαζέψεις 5 βραβεία σαν να είναι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο . Τόσο απλά .

Η μικροσκοπική ( 1.55 ) Norah Jones μπορεί να καμαρώνει για πολλά . Ένα μόλις χρόνο πριν κλείσει τα τριάντα έχει καταφέρει : να κυκλοφορήσει τρία πάρα πολύ καλά studio albums, να μαζέψει ουκ ολίγες διακρίσεις, να συνεργαστεί με μεγάλα ονόματα της μουσικής, να κερδίσει το σεβασμό των κριτικών, να γυρίσει όλο τον κόσμο, να πρωταγωνιστήσει σε ταινία, να θεωρείται μια από τις πιο επιτυχημένες καλλιτέχνιδες της δεκαετίας που διανύουμε, με πωλήσεις που πλησιάζουν τα 40 εκατομμύρια αντίτυπα . Pas mal, pas mal …

Το κομμάτι » Don’t Know Why » ήταν το δεύτερο single από τον πρώτο και πολυπλατινένιο δίσκο της Jones » Come Away With Me » ( 2002 ) και το 2003 της χάρισε δύο Grammy, Καλύτερου Δίσκου της  Χρονιάς και Καλύτερης Ποπ Ερμηνείας .

Η ίδια  έχει δηλώσει ότι αισθάνεται καλά μόνο όταν έχει κοντά το πιάνο της, διαφορετικά δεν ξέρει τι να κάνει με τα χέρια της κι αυτό μπορεί να το προσέξει κανείς στο λιτό βίντεο κλιπ του τραγουδιού . Η φρέσκια και δροσερή Norah τραγουδά σε μια παραλία για το στήσιμο που έριξε σε κάποιον και αναζητεί τα αίτια ( δείλιασε ? – μετάνιωσε ? – προτίμησε να μείνει με τη φαντασίωση και να μην περάσει στην πράξη ? – ξεμέθυσε ? – άβυσσος … ) . Στο μεταξύ κρατάει τις σαγιονάρες, δένει τα χέρια πίσω από την πλάτη, τα αφήνει να κρέμονται, πετάει βότσαλα . Αμήχανα κάπως ( το δράμα του σκηνοθέτη ) . Η αλλαγή στο ύφος και το στήσιμο της όμως είναι εμφανέστατη μόλις κάθεται στο πιάνο ( η χαρά του σκηνοθέτη ) !

 

Trivia

* To βίντεο γυρίστηκε στην παραλία Dockweiler του Los Angeles το Φεβρουάριο του 2002 σε σκηνοθεσία των Anastasia Simone και Ian Spencer ( δεν έχουν άλλα σημαντικά δείγματα δουλειάς και δεν ήξεραν τι να κάνουν και με τα χέρια της Νόρας ) και φωτογραφία του βραβευμένου με Emmy, Sergio Arguello .

* Το τραγούδι γράφτηκε το 1999 από τον κιθαρίστα Jesse Harris, βασικό συνθέτη του πρώτου άλμπουμ της Jones . Επομένως, αρχικά οι στίχοι εξέφραζαν τα λόγια και τις σκέψεις ενός άντρα ! Ο Harris το ηχογράφησε πρώτος ( η αρχική ενορχήστρωση ήταν για κιθάρα και βιολί ), προσπάθησε αποτυχημένα να πουλήσει το άλμπουμ του μέσω διαδικτύου, ένα χρόνο μετά γίνεται μέλος της μπάντας της Jones , του κάνει κάποιες μικροαλλαγές, της το δίνει, μπίνγκο, το κομμάτι γίνεται επιτυχία, ο Harris παίρνει Grammy για το Καλύτερο Τραγούδι του 2003 και η Jones το ερμηνεύει στη σκηνή τη βραδιά των βραβείων !

* Η προώθηση τόσο του τραγουδιού όσο και ολόκληρου του δίσκου έγινε με τη μέθοδο  » Slow Build Strategy » και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία όπως αποδείχτηκε τελικά . Αρχικά παίχτηκε μόνο από «ποιοτικούς» αμερικάνικους ραδιοφωνικούς σταθμούς με ενήλικους ακροατές οι οποίοι δεν γνώριζαν τη Jones αλλά γνώριζαν πολύ καλά το μέγεθος του ονόματος του πατέρα της . Στη συνέχεια η μουσική της άρχισε να ακούγεται σε επιλεγμένα μέρη, μικρά καφέ, βιβλιοπωλεία κλπ . Τέλος, το cd τους πρώτους μήνες βγήκε στην αγορά στην πολύ προσιτή τιμή των 8 δολλαρίων . Ο κόσμος το αγόραζε, το άκουγε, του άρεσε και το διέδιδε από στόμα σε στόμα . Έτσι το cd αργά αλλά σταθερά έκανε 10 εκατομμύρια πωλήσεις μόνο στην Αμερική και η » μισοξεχασμένη-μισοξεπεσμένη» Blue Note που το κυκλοφόρησε, αναστήθηκε !

* Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά . Έχω διάθεση για κουτσομπολιό μάλλον σήμερα . Η πιο ζουμερή όμως ιστορία είναι αυτή της εξώγαμου θυγατέρας Νόρας και του 88χρονου μπαμπά της ο οποίος είναι μουσική ιδιοφυία μεν, με καρδιά αγγινάρα δε και μια ερωτική ζωή τύφλα να’χει ο … ( βάλε όποιον νομίζεις ) . Δεν αντέχω όμως να τη γράψω τη Φωσκολιάδα, δεν αντέχω !! Λείπει και η Όρεξη όπως είπα και είναι και περασμένα μεσάνυχτα …

* Η Νόρα, τώρα που τα λέμε, είναι φρεσκοχωρισμένη ( από το Γενάρη ) από τον μπασίστα, συνεργάτη, μούσο της και οχτάχρονο δεσμό της, Lee Alexander ( πιο σταθερή από τον μπαμπά μας προέκυψε ) . Και ως αξιοπρεπέστατη χωρισμένη, άλλαξε το λουκ, έκοψε το μαλλί πανύκοντο και πάει γι’άλλα . Έγω πάλι με βλέπω να πηγαίνω σε κουτσομπολίστικο πάνελ έτσι που κατήντησα …

Και για όποιον άντεξε και διάβασε μέχρι εδώ, έχω έξτρα – έξτρα μπόνους δωράκι διάρκειας μόλις 1:39 . Για το δωράκι χρειάστηκαν τρεις μέρες γυρίσματος, λήψεις από όλες τις πιθανές γωνίες και δεν ξέρω κι εγώ πόσες μυρτιλλόπιτες !

Άξια και τυχερή Νόρα ! Σκηνή ανθολογίας !

 

Τραγούδι που ακούγεται : » The Story » , γραμμένο ειδικά για την ταινία από την πρωταγωνίστρια .

 

*** 🙂 Μας τέλειωσαν και οι νύχτες Αυγούστου . Η όρεξη πάντως για μπλόγκιν επανήλθε ! Καλό φθινόπωρο !   🙂 ***

Νύχτες ζεστές . Αναζήτηση δροσιάς … Μέρες που περνούν απελπιστικά αργά κι από την άλλη, πόσο έχει διαρκέσει μέχρι τώρα το φετινό καλοκαίρι ? Ένα λεπτό ? Όσο μια βουτιά στη θάλασσα ? Δεν έχει σταθερή ταχύτητα ο χρόνος όσο μεγαλώνεις, το μυαλό τον αντιλαμβάνεται διαφορετικά .

Να φταίει η ( χρόνια ) κούραση ? Το γεγονός ότι εν τέλει οι λέξεις «ανα-«, ανάπαυλα, αναχώρηση, αναψυχή, ανάπαυση, αναζωογόνηση, ανανέωση, που μας κλείνουν πονηρά το μάτι λίγο πριν ξεκινήσουν οι διακοπές, έχουν χάσει πλέον το αληθινό τους νόημα, έτσι όπως έχει γίνει η ζωή μας ? Όλα μέσα στο μυαλό μας είναι . Και αν δεν ξεκουραστεί το μυαλό, καμιά παραλία, κανένα νησί, κανένα τοπίο δεν μπορεί να φέρει το πολυπόθητο αποτέλεσμα . Αυτάπατη . Υποκατάστατο . Δύσκολο όμως ε ?

Η ζωή ( και το μυαλό μου ) μου τά’φερε έτσι που, από μικρή, ήμουν «καταδικασμένη» τα περισσότερα καλοκαίρια να κάνω «διπλές διακοπές» ( δικός μου όρος, εφηβικός ! ) . Άλλες στην πραγματικότητα και άλλες μέσα στον πειραγμένο εγκέφαλο . Ήμουν σ’ένα μέρος ? Αλλού ήθελε να είναι το μυαλό . Ήμουν με κάποιους στην αμμουδιά ? Με άλλους έκανε μπάνιο στη θάλασσα και άνοιγε φανταστικές συζητήσεις το μυαλό . Έτρωγα ψαράκι στο γραφικό ταβερνάκι ? Άλλα έτρωγε και άλλους ταϊζε στο στόμα το μυαλό . Βλαμμένο ανικανοποίητο ! Συνηθίζεις όμως λίγο-λίγο …

Έτσι κι απόψε . Άλλη μια ζεστή νύχτα, με μουσική ( εννοείται ) ανακατεμένη με τον ήχο του a/c και ένα κουρασμένο σώμα πάνω σ’έναν καναπέ που βράζει ( βραστός καναπές, ντόϊνγκ ! ), με την παρέα σκόρπια σε διάφορα παραθαλάσσια, το μυαλό αλλού βρίσκεται, αλλού παραθερίζει. Και φτιάχνει το ιδανικό σκηνικό .

Σε ένα όμορφο μέρος, ένα ωραίο και φιλόξενο σπίτι, μια γλυκιά βραδιά, με αγαπημένα πρόσωπα και … μια πριβέ συναυλία ! Να, κάπως έτσι …

 

 

Δύο  Oscar, δύο BAFTA , δύο «ευρωπαϊκά» Oscar και καμιά εικοσαριά ακόμη  βραβεία – χώρια πόσες υποψηφιότητες – μάζεψε ο Pedro Almodovar το 2002-2003 ( ήταν μια καλή χρονιά ! ) για την υπέροχη ταινία του και πολυαγαπημένη μου, «Μίλα της» ( Hable Con Ella ) .

Μέσα από ένα απίστευτο σενάριο, ο Αlmodovar διηγείται με το δικό του, μοναδικό τρόπο μια όμορφη αλλά αρκετά θλιμμένη ιστορία ( που όμως δεν «βαραίνει» ποτέ τον θεατή ) για τη φιλία, την ανιδιοτελή ( ή την εγωιστική, μονόπλευρη ? ) αγάπη, τη μοναξιά, την ανθρώπινη επικοινωνία . Όλα αυτά φιλτραρισμένα μέσα από την ανδρική ματιά, αλλά με τη γυναικεία δύναμη και παρουσία, διάχυτες παντού .

Στη συγκεκριμένη σκηνή, ο φρεσκοχωρισμένος και με το δάκρυ στο τσεπάκι Μάρκο, ακούει το » Cucurrucucu Paloma » και το μυαλό του αλλού ταξιδεύει . Συγκινείται, δεν αντέχει άλλο, φεύγει και στο κατόπι του τρέχει η δυναμική ταυρομάχος ( ! ) Λίντια η οποία έχει όλη την καλή διάθεση να τον παρηγορήσει, γενικώς και ειδικώς …  Ο Μάρκο θα αργήσει να πάρει μπρος και όταν αυτό γίνει τελικά θα είναι λιγουλάκι αργά, η Λίντια θα έχει πέσει σε κώμα μετά από ένα ατυχές συμβάν με έναν ταύρο . Και αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στα υπόλοιπα που γίνονται στην ταινία .

Trivia

* Το » Cucurrucucu Paloma »  γράφτηκε το 1954 από τον μεξικανό συνθέτη Tomas Mendez, το είδος της σύνθεσης του λέγεται huapango ( μουσική που παίζεται κυρίως από μπάντες mariachi και χορεύεται από ζευγάρια ). Έγινε τεράστια επιτυχία από τη μεγάλη τραγουδίστρια Lola Beltran και από τότε μόνο εγώ δεν το έχω τραγουδήσει ( καλύτερα … ) . Και Ιγκλέσιας και Μούσχουρη και Μπελαφόντε και Λουίς Μιγκέλ και και και …

* Η εκτέλεση του από τον Caetano Veloso θεωρείται μία από τις καλύτερες και τις πιο αισθαντικές . Τί  να πεις για τον βραζιλιάνο Veloso ? ( μήπως ότι δεν τον είδες όταν ήρθε στην Αθήνα, πτου σου ? ) Ζωντανός μύθος . Με την πουπουλένια του φωνή, τη θεατράλε ερμηνεία ( οι κάμερες εστιάζουν συνεχώς στις κινήσεις των χεριών του ) και τη γλυκιά φυσιογνωμία, δεν υπάρχει περίπτωση να μην τον συμπαθήσεις και αν ακούσεις τα τραγούδια του και διαβάσεις το βιογραφικό του, να μην τον θαυμάσεις .

* Στη σκηνή της ταινίας όπου ακούγεται το Cucu…etc, εκτός από τον C.Veloso, cameo εμφάνιση κάνουν η Marisa Paredes και η Cecilia Roth, αγαπημένες ηθοποιοί του Almodovar .

 

*** Δεν ανεβάζω μετάφραση των «στίχοι» ( αν και την έχω βρει ) γιατί αν το κάνω θα αρχίσετε να μου ζητάτε ξυραφάκια ! Και έχει και ζέστη … 🙂 🙂 ***