Anybody who comes to the cinema is bringing they’re whole sexual history, their literary history, their movie literacy, their culture, their language, their religion, whatever they’ve got. I can’t possibly manipulate all of that, nor do I want to.
David Cronenberg
What About Bob ? ( 1991 )
» Αγαπημένε μου γιατρούλη,
Σου στέλνω αυτό το γράμμα ( αφού δεν απαντάς στα 3456732 τηλεφωνήματα που σου έχω κάνει μέχρι σήμερα – γιατί άραγε ? ) γιατί τις τελευταίες μέρες ανακάλυψα κάποια πράγματα για μένα, που ίσως σου φανούν χρήσιμα για τις επόμενες συνεδρίες μας, και έπρεπε να σ’ενημερώσω γι’αυτά .
Δήλωσα συμμετοχή σε μια ψηφοφορία που διοργανώνει ένα πολύ αξιόλογο μπλογκ, το Seagazing, προκειμένου να αναδειχτούν οι 20 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας 2000-2009 . Τί τό’θελα γιατρούλη μου ? Αφού το ήξερα ότι θα πελάγωνα η ψυχαναγκαστικιά και θα κολλούσα ! Έζησα ένα δράμα, πέρασα ένα μαρτύριο . Πολλές οι δυσκολίες που πέρασα και τα προβλήματα που αντιμετώπισα μέχρι να φτιάξω τη ρημαδολίστα . Αφού, το ξέρεις κι εσύ, λατρεύω τις λίστες αλλά δεν αντέχω τους περιορισμούς ! Καλύτερα να τις διαβάζω παρά να τις δημιουργώ !
Θέλανε είκοσι ταινίες . Ήθελα πενήντα ! Με τις πενήντα, μάλιστα, βολευόμουν . Τώρα όμως ? Άρχισα να κόβω από εδώ, να ράβω από εκεί, να σβήνω, να ξεσβήνω, να ιδρώνω, να ξεϊδρώνω . Στον ύπνο μου την έβλεπα τη λίστα . Μετά ήταν και το άλλο . Να λειτουργήσω με την καρδιά ή το μυαλό ? Καταλαβαίνεις εσύ γιατρούλη μου τι εννοώ . Χ@σ@ μέσα ! Λες κι έχω βρει απάντηση σ’αυτό για να την εφαρμόσω και στις ταινίες, τρομάρα μου ! Αμ, οι βαθμοί ? Ήθελα να βάλω δυο-τρεις μαζί στην ίδια θέση . Η εικοστή θα μπορούσε άνετα να είναι πρώτη και το ανάποδο . Και όσες ( λίγες είναι όμως ) δεν έχω δει ? Αδικούνται ?
Με πόνο ψυχής άφησα έξω πολλές . American Beauty ( είναι του ’99 γμτ ), Kill Bill I+II, High Fidelity, Κρυμμένος, Amelie, Βαλς με τον Μπασίρ, Ο Πληροφοριοδότης, Βαβέλ, Ψάχνοντας το Νέμο, Inglourious Basterds . Αλλά και τις : Τίγρης και Δράκος, Στο Μυαλό του Τζον Μάλκοβιτς, Οι ζωές των Άλλων, Γράμματα από το Ίβο Τζίμα, Η θάλασσα μέσα μου, Elephant .
Ακολούθησα τελικά και τα δύο, μυαλό και καρδιά ( όπως πάντα ) και κατάφερα να τη φτιάξω .
Και της ρίχνω μια ματιά . Και τί ανακαλύπτω ???? Οι περισσότερες έχουν σαν κέντρο βάρους το σενάριο και χαρακτηρίζονται από πολλά χρονικά μπρος-πίσω, πάνω-κάτω, μέσα-έξω . Δεκαπέντε από αυτές έχουν να κάνουν με δύσκολους ή ιδιόρρυθμους χαρακτήρες, μοναχικούς ή ιδιαίτερους ανθρώπους ( ψυχικά, διανοητικά ή σωματικά ) . Δέκα από αυτές αναφέρονται σε οικογένειες με προβλήματα, σχέσεις μετ’εμποδίων, γάμους για γέλια και για κλάματα, έρωτες που είναι χαμένη υπόθεση από την πρώτη στιγμή ( ή την τελευταία ) . Έξι έχουν ήρωες με κάποια πάθηση ή αναπηρία . Τέσσερεις ( και βάλε ίσως ) έχουν αναφορές σε εμπόλεμες περιόδους, μάχες, μπάμπα-μπούμπα, τον κακό χαμό !
Δηλαδή εγώ τώρα να τολμήσω να βγάλω συμπεράσματα ? Να συμφωνήσω με τον κο Cronenberg ? Λες γιατρούλη μου ? Θα συμφωνήσω … Μπα … θα διαφωνήσω . Απλώς καλέ, οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες έχουν πιάσει το νόημα του τι συνεπαίρνει τους θεατές, τους ξεσηκώνει και τους μαγεύει . Κάθε μεγάλη ταινία πρέπει να έχει ένα δυνατό θέμα . Σιγά μην είν’το γούστο μου που φταίει !
Ωραία δεν το δικαιολόγησα ?? Εεεε ?
Ξέρω γιατρούλη μου πως ΑΝ με πάρεις τηλέφωνο ( θα με πάρεις, θα με πάρεις, θα με πάρεις ! ), σίγουρα θα μου πεις ότι μυαλό δεν βάζω, αλλά να όμως, για να χαρείς σαν σινεφιλ που είσαι, θα σου στείλω τη λίστα που έφτιαξα . Όποια και να δεις, ως γιατρός, πολύ ωραία θα περάσεις ( τη Συνεκδοχή της Νέας Υόρκης πρώτη θα την έβαζες αλλά τεσπα ) .
Αύριο όμως . Τώρα κουτουλάω και ζαλίζομαι από τη νύστα και δεν αντέχω, εντάξει ? Πάρε με μωρέ ένα τηλέφωνοοοο ! Πού θα βρεις καλύτερη πελάτισα ? Και υπόσχομαι ότι δε θα σου ξαναπώ για όνειρα, κινέζες και ταξιτζήδες !
Βολούπτας
Aura Voluptas 