» Μπορούμε να ξεκινήσουμε, σ’ακούω . Μόνο μην ξεχνάς ότι ο χρόνος μου είναι περιορισμένος . Με ανάγκασες να ανοίξω το γραφείο μου εκτάκτως και μόνο για σένα . Ελπίζω να είναι κάτι σοβαρό . «
» Αχ γιατρούλη μου, γιατρούλη μου ! Είμαι πολύ αναστατωμένη . Απόψε είδα ένα από τα πιο παράξενα και μπερδέμενα όνειρα που έχω δει ποτέ μου . » » Αχα … αχά … συνέχισε . Τί ακριβώς είδες ? « » Είδα λέει ότι ήταν καλοκαίρι και βρισκόμουν στον κήπο του σπιτιού μου, ξαπλωμένη στο γκαζόν φορώντας ένα λευκό φορεματάκι και διάβαζα το » Κυνήγι και ψάρεμα «, που εγώ δεν το έχω αγοράσει ποτέ στη ζωή μου … » » Να τον μελετήσουμε αυτόν τον συμβολισμό … « » … και τότε λέει ήρθε επίσκεψη στο σπίτι ο Jeremy Irons … » » Πάλι αυτόν είδες ? « » … και βγήκε στον κήπο και μόλις με είδε του ‘ρθε εγκεφαλικό ( με την καλή έννοια ) κι εγώ του χαμογέλασα κολακευμένη, και φορούσα λέει και σιδεράκια, και τότε κατά λάθος πήρε μπροστά το αυτόματο πότισμα του γκαζόν κι εγώ έγινα μούσκεμα αλλά έκανα σαν να μην τρέχει μία και συνέχιζα να του χαμογελάω ( μαζί με τα σιδεράκια ) . » » Σι – δε – ρά – κια … ( σημειώνοντας ) « » Και μετά λέει με έστειλαν στην κατασκήνωση και ο Jeremy παντρεύτηκε τη μάνα μου για να μπορεί να βρίσκεται κοντά μου αλλά η μάνα μου το κατάλαβε και του έφερε όλη την επίπλωση του σπιτιού μας στο κεφάλι και μετά αυτοκτόνησε από τον καημό της και ο Jeremy ύστερα με απήγαγε και με γύρναγε από πόλη σε πόλη με το αμάξι του και με εκμεταλλευόταν σεξουαλικά ( κι εγώ το έπαιζα τάχα μου δύσκολη αλλά σιγά ! ) κι εγώ όμως τον εκμεταλλευόμουν γενικώς και μετά τον πέταξα σαν στυμένη λεμονόκουπα και το’σκασα με έναν άλλον … » » Συγγνώμη … αλλά αυτό που μου διηγείσαι μοιάζει με τη Λολίτα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ ! « » Αλλά μετά από χρόνια το μετάνιωσα και τον ήθελα πάλι και γύρισα πίσω . Και επειδή ήθελα να είμαι κοντά του ( κι αυτός όμως με ήθελε ακόμη κολασμένα ), τα έφτιαξα με τον γιο του και κάναμε ότι και καλά μας είναι δύσκολο και, πω πω εμπόδια στο μοιραίο πάθος μας ( βασικά » το κάναμε » με την πρώτη ευκαιρία όποτε και όπου βρίσκαμε, σαν τα ζώα ), και χτυπιόμασταν που δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί και μετά ο γιος του μας έπιασε στα πράσσα … » » Συγγνώμη ξανά … αλλά αυτό τώρα φέρνει στην ταινία Damage … « » Τί μου λέτε γιατρέ ? Και στην » Αναστασία » φέρνει άμα θέλετε ! Τί σημασία έχει ? Εδώ σας λέω τον πόνο μου ! Αφήστε δε που μέσα σ’όλα αυτά πεταγόταν και μια κινέζα από το πουθενά και τραγουδούσε κάτι φοβερές τραγουδάρες ( για ατμόσφαιρα ) … » » Κινέζα … Τραγουδάρες … « » Και πάνω σε μια κορόνα της κινέζας, εμφανιστήκατε ξαφνικά εσείς γιατρέ φωνάζοντας μου » Πότε θα κλείσουμε το επόμενο μας ραντεβού ε ? Εε ? ΕΕΕΕ ??? » κι εγώ τότε τρόμαξα και ξύπνησα !! »
» Μάλιστα, μάλιστα … Κοίταξε, θα μπορούσε να πει κανείς, απλοϊκά σκεπτόμενος, ότι και στις δύο » πράξεις » του ονείρου σου υπάρχει ένα κοινό σημείο αναφοράς . Το καθαρό σεξουαλικό πάθος το οποίο και καθορίζει τη μοίρα των βασικών ηρώων οδηγώντας τους με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή, τόσο των ίδιων όσο και των ατόμων του περιβάλλοντος τους . Έρμαια της αδύναμης φύσης τους, τυφλωμένα από το πάθος τους, γνωρίζουν ωστόσο τις συνέπειες των πράξεων τους, αδυνατούν όμως να τις εμποδίσουν . Δυστυχισμένοι άνθρωποι κατά βάθος, παίρνουν στιγμιαία απόλαυση από τη σεξουαλική συνεύρεση, αφού οι τύψεις και ο πόνος από την επίγνωση των πράξεων τους που την ακολουθεί, είναι πολύ μεγαλύτερος . Μολαταύτα εξακολουθούν να επιθυμούν διακαώς την επανάληψη της μέχρι τη μοιραία έκβαση . «
» Τί λέτε γιατρέ μου … Έχω πάθει πλάκα ! »
» Το ξέρω, το ξέρω … Ευχαριστώ . Υπάρχει όμως χμμ … ένα στοιχείο χμμ … που με προβληματίζει και με οδηγεί σε μια άλλη ερμηνεία του ονείρου η οποία κατά τη γνώμη μου είναι και η ορθή . « » Ποιό ? » » Η κινέζα . « » Και ??? »
» Και νομίζω αγαπητή μου ότι στην πραγματικότητα ετοίμαζες νέο ποστ για το μπλογκ σου με τραγούδια της Chyi Yu , έχοντας βρει και δύο ωραιότατα βιντεάκια από το YouTube και δεν ήξερες πως να συνδέσεις το κείμενο πριν από τα εξαιρετικά αυτά τραγούδια με έναν αγαπημένο σου ηθοποιό, ένα από τα αγαπημένα σου βιβλία και μία από τις αγαπημένες σου ταινίες χωρίς να το παίξεις Κούρτοβικ ή Δανίκας και χωρίς να κάνεις εκτενή ανάλυση του σεξουαλικού στοιχείου εφόσον τα άσματα είχες στο νου σου και όχι τα υπόλοιπα . » » Μα … »
» Μα και ξεμά ! Και χρησιμοποίησες εμένα, επιστήμονα άνθρωπο με χρόνια επιτυχημένης καριέρας και διακρίσεις για να πετύχεις τους βρώμικους σκοπούς σου !!! Τάχα μου όνειρο και κουραφέξαλα !! « » Μα γιατρούλη μου γιατί το λέτε αυτό ? Σας έχω κι άλλο όνειρο άμα θέλετε . Ένα που είδα, λέει, ότι τα είχα φτιάξει με τον Μπαράκ Ομπάμα και μας πήρε είδηση η CIA και η αντιπολίτευση και με έβγαλαν στις εφημερίδες παπαρατσοφωτογραφίες με μαγιό και … »
» Φτάνει ! Αρκετά ! Τέλος !! Είμαι έξαλλος μαζί σου ! Δεν σε πιστεύω ! Και τέλος και στις συνεδρίες μας ! Ανίατη περίπτωση ! Έξω από το γραφείο μου ! « » Μα … »
« Μαμάκια ! Έξω λέμεεε !!! «
Η Chyi Yu ( Κι Γιου ) γεννήθηκε στην Ταϊβάν το 1958 . Μπορεί στη χώρα μας να είναι σχεδόν άγνωστη στις χώρες όμως τις ανατολικής Ασίας θεωρείται μια από τις διασημότερες και μεγαλύτερες καλλιτεχνικά και εμπορικά τραγουδίστριες . Μεγάλη σταρ . Η καριέρα της ξεκίνησε το 1979 μετά τη νίκη της σε ένα διαγωνισμό ταλέντων με το τραγούδι Olive Tree .
Σήμερα εξακολουθεί να είναι το ίδιο διάσημη ενώ ο μικρότερος αδερφός της Chyi Chin ακολούθησε ανάλογη, ίσως και μεγαλύτερη, καριέρα στη μουσική . Οι δυο τους περιοδεύουν συχνά και το 2004 εμφανίστηκαν ύστερα από 26 χρόνια στο Πεκίνο για μία και μοναδική ιστορική και τεράστια συναυλία . Η Chyi έχει κυκλοφορήσει άπειρα άλμπουμς μεταξύ των οποίων και καμιά δεκαριά αγγλόφωνα .
Το καταπληκτικό τραγούδι » Whispering Steppes « κυκλοφόρησε το 1998 για το soundtrack της κινέζικης ταινίας Xiu Xiu, η οποία αν και απαγορεύτηκε στην Κίνα εξαιτίας του σεναρίου της ( αντιμαοϊκό περιεχόμενο + γυρίσματα στο Θιβέτ χωρίς άδεια – ωχ ! ), στο εξωτερικό είχε μια πολύ αξιόλογη πορεία σε διάφορα φεστιβάλ και πήρε πολύ καλές κριτικές .
Το 1999 βγήκε στην κυκλοφορία το αγγλόφωνο άλμπουμ της C’est La Vie μέσα στο οποίο βρίσκεται το πανέμορφο « Songs And Silhouettes « .
Η soprano φωνή της θυμίζει λίγο Sarah Brightman και Loreena McKennitt αν και νομίζω ότι διαθέτει περισσότερο συναίσθημα και ψυχή .
Αν δεν έχεις διάθεση να δεις τα καλοδουλεμένα βιντεάκια ( ιδιαίτερα αν δεν είσαι fan του Jeremy ), κάνεις κλικ στα τραγούδια, κλείνεις τα μάτια και ταξιδεύεις … Καλή απόλαυση .
Lolita ( 1997 ) Adrian Lyne . Jeremy Irons, Dominique Swain, Melanie Griffith . Από τη μία, πολύ κατώτερη ( και σε καμία περίπτωση remake ) της πρώτης Lolita ( 1962 ) του Kubrick ( που αν και λογοκριμένη μέχρι αηδίας είναι φοβερή ταινία ), από την άλλη όμως προσφέρεται για ένα καλό οφθαλμόλουτρο Jeremy, χε χε !
12_Whispering_Steppes_Theme_From_Xiu_Xiu.mp3
Damage ( 1992 ) Louis Malle . Jeremy Irons, Juliette Binoche, Miranda Richardson . Α ! Εδώ έχουμε όλα τα καλά . Και τρομερές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς και σενάριο με ανατροπές και έξοχη μουσική να κόβεις φλέβες και πάθος και οφθαλμόλουτρο Jeremy πρώτης τάξης .
Nα και η Chyi Yu ! Γλυκούλα ε ? ( τώρα μπορείς να κοιμηθείς ήσυχος/η ! )
Μπορώ να μη σας κάνω έξτρα – έξτρα δωράκι για την τεράστια υπομονή σας ? Δεν μπορώ ! Η θεά Anne Bancroft σε ένα από τα πιο διάσημα αμερικάνικα χιουμοριστικά σκετσάκια το » Yma Dream « από ένα tv special του 1970 με τίτλο » The Women In The Life Of A Man «, το οποίο κέρδισε και Emmy παρακαλώ . Το κείμενο βασίστηκε σε ένα άρθρο του Thomas Meehan στην εφημερίδα New Yorker . Δυναμώστε τον ήχο !
* * * Σας εύχομαι απόψε να δείτε το πιο όμορφο όνειρο που έχετε δει ποτέ ! Kisses !! 😀 * * *
Aura Voluptas 
15 Comments
WHISPERING STEPPES
Love is dear, love is rare
Love is never where your eyes would stare
Unexpectedly even blindingly
Love will show its face to you, no lie
Fears subside, clearly why
Time has come for me to stand aside
Unencumberedly though reluctantly
Upon the whispering steppes I’d lie with pride
It was the cradle of my hopes, now lies my resting grave
The warmth of life has left me half-embraced
For those who rendered fears and pain
I will surely pay with a smile, you can’t escape
Free at last, from the past
Time has come for me to greet the vast
Unencumberedly though reluctantly
Upon the wispering steppes I lie
Unenecumberedly, so gracefully
Above the whispering steppes I’d fly
SONGS AND SILHOUETTES
See how the night has fallen
Fallen upon you and me
See how its cloak has covered us
Guarding our mysteries
And how the stars are sinking
Sinking below you and me
Lost in a dream of oblivion
Lost in the shimmering sea
As the wind flies over the world unseen
Lilac eyes shine in the dark
And with the rise and fall of our unspoken dreams
She gathers us into her arms with
Songs and silhouettes
Songs you won’t forget …
Feel how the world is floating
Floating around you and me
Feel how the air is whispering
Secrets of eternity
* My dearest » source » thank you so much !
καλά, γιατί έπρεπε ντε και σώνει να τα συνδέσεις όλα αυτά?
και γιατι να την πληρώσει ο κακομοίρης ο γιατρός -που, μεταξύ μας και τον χρειάζεσαι και θα το μετανιώσεις που τον έχασες έτσι χαζά! 🙂
Κροτούλα σ’ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για το ενδιαφέρον σου για την ψυχική μου υγεία ! 😆
Ερώτημα α . : Διότι έτσι λειτουργεί το μυαλό μου όλη την ώρα ( τι τραβάει κι αυτό το δύστυχο … ). Άστα, ταλαιπωρία .
Ερώτημα βου . : Διότι είμαι παγκοσμίως γνωστή για τη μεταχείριση και εκμετάλλευση » αθώων » ανθρώπων ( κυρίως αντρών ), των οποίων κατά βάθος τους αρέσει πολύ …
( ο γιατρός με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε κλαίγοντας συγγνώμη, είμαι η πιο διασκεδαστική του πελάτισα και του λείπω φριχτά – σύνδρομο στέρησης ).
Να ακούσεις τα τραγούδια ΕΝΤΑΞΕΙ ??? 🙂
ναι, ναι, θα τα ακούσω, αλλά από το σπίτι, τώρα είμαι στη δουλειά και δεν μπορώ! 🙂
Πολύ σουρρεαλιστικό το «όνειρό» σου. 😆
Ο Τζέρεμι ήταν πειρασμός μια εποχή, κι έχω δει πολλές απ΄τις ταινίες του. Απ΄τις δυο που αναφέρεις προτιμώ σαφώς τη δεύτερη ! 😉
Η Κινεζούλα έχει πολύ ωραία φωνή και τα τραγούδια πολύ καλούς στίχους .
Το τελευταίο βιντεάκι όμως ήταν όλα τα λεφτά! 😀
Εγώ τι να σου πω…
Κάτι κάστανα έβραζα… όχι στ’ όνειρό μου καλέ, στ’ αλήθεια. Κι είπα να ρίξω κι ένα λούσιμο, γιατί είχαν έρθει τα μαλλιά μου κι είχαν γίνει ράστα λέμε. Κι είπα ταυτοχρόνως (με το λούσιμο και τα κάστανα) να βάλω ν’ ακούω και την Aura. Και μου ‘ρθε η Ταϊβανέζα στο κεφάλι. Γκλουπ… Κι έλιωσα λέμε. Και κόντεψα να πνιγώ στην μπανιέρα από τη χαλαρότητα. Από το Sexy Lady και το Boy Does Nothing που χόρευα prin, στην απόλυτα ονειρική σχιστομάτα – εχχχμμμμ, συγνώμη κιόλας. Μα πού πήγες και την ξετρύπωσες; Μόνο εσύ βέβαια. ΠΟια άλλη; Απλώς ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ειδικά το κομμάτι που ακούγεται στη Λολίτα. Respect…
Και πού ‘σαι, μεταξύ μας: κι εγώ κάτι τέτοια όνειρα βλέπω. Αλλά αυτό φαντάζομαι το περίμενες…
Σούπερ μούτρο, σούπερ!!!!!! Όλο το πακετάκι. Και η μουσική, και το «δέσιμο» και το concept, όλα…
Αααααααα επίσης, «Ladies and gentleman of the jury», όπως έλεγε και σε μια από τις τελευταίες σεκάνς της Λολίτας ο Τζέρεμι, αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στις δυο ταινίες πάντως, θα διάλεγα δαγκωτό το «Damage»… Όχι για την πρωτοτυπία του σεναρίου… Σιγά. It happens all the time… Αλλά γιατί μπορεί ο έρωτας να έχει αποτυπωθεί με κάθε δυνατό τρόπο από καταβολής κόσμου, σε.. σπηλιές, πάπυρους, σε βιβλία και σινεμά, αλλά όπως πάντα, δεν έχει τόσο σημασία η ιστορία, όσο ο τρόπος που θα την πεις…
Ευχαριστώ, ευχαριστώ…
Παλαμάκια, κλαπ, κλαπ, κλαπ…
Πάω να δω Greys Anatomy τώρα…
Μιλάμε για… βαριά κουλτούρα!
Χαχ.
Αλλά με ξέρεις εμένα τώρα, και του σαλονιού και του… λιμανιού.
(Πάλι παραλήρησα ε?)
Κροτ @
Έτσι, έτσι … Ελπίζω να τα έχεις ακούσει μέχρι αυτήν την ώρα !!( αν και ΑΥΤΗ η ώρα είναι η ιδανική ) 🙂
Ρενάτα @
Άσε Ρενάτα μεγάλωσε κι αυτός, εξηνταρίζει φέτος … Καλά κρατιέται πάντως . Μένει και σε ωραίο πύργο ! Μια αδυναμία πάντως του την έχω ακόμη . Δεν ξέρω αν φταίνε περισσότερο οι ρόλοι που έχει παίξει . Έχει όμως αυτήν την ικανότητα ακόμη κι όταν, υποτίθεται, λιώνει από πόθο και έρωτα, να παραμένει τζέντλεμαν κι αυτό πολύ μου αρέσει κατά βάθος … 😉
Το Λολίτα Νο2 δεν έχει τίποτα ιδιαίτερο, ούτε είναι αγαπημένη μου ταινία επουδενί . Για οφθαλμόλουτρο και μόνο αξίζει . Το » Μοιραίο Πάθος » όμως είναι πολύ αγαπημένο φιλμ .
Χαίρομαι που σου άρεσε η Κι Γιου . Η Μπάνκροφτ κεντάει στο σκετς και λατρεεεεύω την προφορά της !
Ν.Υ. Άννα @
Α ! Ώστε δεν το είχες γυρίσει στο ράστα ?? Α χα χααα ! My humorous self sucks tonight … sorry … 😆
Εγώ δε θα το αποκαλούσα παραλήρημα αλλά … ταμπεραμέντο ! Απολαυστικότατο σχόλιο, σ’ευχαριστώ μέχρι τον ουρανό !!!
Για το ξετρύπωμα της Chyi ευθύνεται κατά κάποιο τρόπο και ο κος Jeremy … Είμαι πολύ περήφανη για την ανακάλυψη της και φαντάζομαι ότι μου έχουν ξεφύγει κι άλλες πολλές αξιόλογες φωνές . Πόσο χρόνο πια να αφιερώσω στο ψάξιμο, έχω και ζωή ( και μπόλικη ) !
Χαμογελάω μέχρι τ’αυτιά που σου άρεσαν τα τραγούδια . Τι καλά ! Κι εμένα η προτίμηση μου είναι το Whispering Steppes . Αν κάνεις κλικ στο τραγούδι, μπορείς και να το κάνεις download. Μιλάμε ότι είμαι πολύ ανοιχτοχέρα τελικά, φτου μου !
Το » Μοιραίο Πάθος «, ταινία με την οποία κολλάς ή γελάς ( ναι, ναι, το έχω διαβάσει κι αυτό για τις ερωτικές της σκηνές ). Εγώ κόλλησα . Και οι ατάκες της Binoche ? Να της λέει ο Jeremy » πεθαίνωωω, λιώνωωω, σβήνωωω » και εκείνη να του λέει ήρεμα-ήρεμα » το ξέρω » ! Ντόϊνγκ !! Ή το άλλο, » οι κατεστραμμένοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι γιατί δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν » . Άστα να πάνε … Και μην ξεχνάς ότι και την ηρωίδα Άννα τη λένε ! ( όπα ) 🙂
Να προσέχεις με τα » νυστέρια » νυχτιάτικά ! Μια χαρά σειρά είναι ( εγώ δεν τη βλέπω για να σας απαντάω χα χα χα ! )
Φιλιά πολλά και όνειρα γλυκά …
Σχόλια για τον κο Τζέρεμι δεν μπορώ να κάνω γιατί υπάρχει περίπτωση να χαλάσω την ατμόσφαιρα που στάζει μέλι ( δηλαδή ούτε καν κινηματογραφικά γιατί κινδυνεύω να φάω καμιά σφαίρα από εποστρακισμό που είναι της μόδας)
Τα τραγούδια όμως είναι υπέροχα. Ειδικά το πρώτο. Και φυσικά τα αγνοούσα ( δεν έχω δει τις ταινίες μάλλον γι αυτό ή μάλλον την πρώτη την έχω δει αλλά δεν είχα τους ίδιους λόγους να με σένα Άουρα για να μ αρέσει). Αφού να σκεφτείς ούτε του Κιούμπρικ μου είχε αρέσει ( και το περίεργο είναι πως είναι η μόνη του ταινία που δεν μου αρέσει)
Συνέχισε να ψάχνεις και να βρίσκεις και να μας τα δίνεις έτοιμα ( πολύ μ αρέσει αυτό με το άμεσο κατέβασμα και τα 256Kbps)
Φυσικά και έχεις δει το Απαλούζα που παίζετε αυτήν την βδομάδα εεεε;;; Με τον πουροΤζερεμι να κάνει τον κακό; Όχι; γρήγορα με τον κηδεμόνα σου γιατί είναι και ακατάλληλο.
teokaf 1+2 @ Σε τσάκωσα Τεό ! Δεν διάβασες το ποστ !
😈
Διότι αν το είχες διαβάσει θα έβλεπες ότι το μεν πρώτο τραγούδι είναι από άλλη ταινία ( πολύ καλύτερη από τη Λολιτα Νο2 ) το δε δεύτερο βρίσκεται σ’ένα από τα άλμπουμ της συμπαθούς Ταϊβανέζας . Γιουτουμπάδες φανς των άλλων ταινιών έχουν φτιάξει τα βίντεο .
Η Λολίτα θεωρώ ότι είναι από τις πιο αδύναμες ταινίες του Κιούμπρικ . Αλλά αν λάβεις υπ’όψη σου το » λεπτό » θέμα και υλικό που είχε στα χέρια του, δεν τα κατάφερε κι άσχημα . Αφού και ο ίδιος είχε δηλώσει ότι αν ήξερε πόσα εμπόδια θα έβρισκε στην πορεία δεν θα τη γύριζε καν .
Το Απαλούζα το προορίζω για dvd, δεν είμαι και καμιά πορωμένη . Ο Jeremy ψιλογέρασε και οι επιλογές του τα τελευταία χρόνια ( με εξαίρεση ίσως τη μίνι αμερικάνικη σειρά » Ελίζαμπεθ » ) δεν είναι και οι καλύτερες και οι πιο τυχερές . Μην τον λες πουρό μωρέ Τεό . Είπαμε, άλλα έχουν σημασία . Εδώ ο Μπράντο έχει πεθάνει και είχε γίνει και ένα χάλι και μισό κι όμως όταν βλέπω τον Κοβάλσκι του ή το » Τελευταίο Ταγκό … » κάτι παθαίνω . Άλλο το σινεμά κι άλλο το real life !
Το Μπασίρ να δω πότε θα καταφέρω να δω !! Προς το παρόν έχω δεσμευτεί να πάω την ανηψιά στο » Λυκόφως «, η οποία είναι σε άγρια και ευαίσθητη ηλικία ( 13 ) και δεν με παίρνει να αρνηθώ, θα φάω εγώ τη σφαίρα στο τέλος . Μα τι παράκρουση μ’αυτή την ταινία . Οϊμέ … 😆
Σφυρίζω αδιάφορα για το κράξιμο. Η αλήθεια είναι πως τόσα που γράφεις δεν τα διαβάζω ούτε σε μια βδομάδα ( πρέπει να πάρω τελικά λαπ τοπ να το παίρνω μαζί στην τουαλέτα που είναι το αναγνωστήριο του σπιτιού.).
Τώρα όσα γράφεις περί πουρέματος φυσικά εγώ και ο Μούργος είμαστε οι τελευταίοι που θα διαφωνήσουμε. Θα μου πεις μα μοιάζει κανένας σας με τον Κοβάλσκι ή τον τύπο στο τελευταίο ταγκό; Για τον Μούργο δεν το συζητώ καθόλου μια και μετά βίας μοιάζει με περιπλανώμενο αθίγγανο που το έχει σκάσει απ το γηροκομείο-τσαντίρι.
Για μένα όμως θα πρέπει να σου πω πως είμαι αρκετά κοντά. Ειδικά στον Κοβάλσκι, έχω μια φανέλα ίδια και απαράλλαχτη. Τι;;;;; δεν φτάνει αυτό; Είναι και μάλλινη γιατί με πειράζει η υγρασία. Τι;;;; Ούτε αυτό φτάνει;
Τι να πω δεν μπορώ να καταλάβω τι άλλο βρίσκουν οι γυναίκες σ αυτόν το χαρακτήρα τελικά.
Όσο για το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι θέλω οπωσδήποτε μια σαν την Μαρία Σνάιντερ και αφού περάσω μια βδομάδα μαζί της τότε να δεις με τι θα μοιάζω. Τι;;; Δεν θα μοιάζω; Ε δεν πειράζει ας περάσω εγώ μια βδομάδα και ας με φτύνεται μετά σαν γραμματόσημο.
Το Μπασίρ μου είπαν όσοι το είδαν πως είναι καλό.
Το Απαλούζα βλέπετε πάντως αν σ αρέσουν τα γουέστερν και δεν βγάζεις σπυριά με την Ζεβεγκλερ ( που μετά το Τ Μαγκουάιρ δεν την μπορώ)
Γι’αυτό κι εγώ γράφω μια φορά την εβδομάδα για να έχετε όλο το χρόνο μπροστά σας προκειμένου να διαβάσετε τα » αριστουργήματα » μου . Μη με υποβαθμίζεις Τεό αναφέροντας λουτροκαμπινέδες κλπ !! Εκεί διαβάζουμε μόνο τη Λάσπη και τα πολιτικά . 😆
Αν ο ανάδρομος Ερμής είχε πρόσωπο θα το είχα μαυρίσει στις μπουνιές, την ασυνεννοησία μου μέσα ! 👿 Ο χαρακτήρας του Κοβάλσκι ΔΕΝ μου είναι ελκυστικός . Ο Μπράντο όταν τον έπαιζε ήταν ελκυστικός .
Άμα ήταν με μια μάλλινη φανέλα ο καθένας να γινόταν Μπράντο … Εσύ όμως μην το πάρεις ζεστά το θέμα και αρχίσεις να κυκλοφορείς μόνο με τη φανέλα στο γηροκομείο και μας πάθεις καμιά πνευμονία !
Μαρία Σνάϊντερ ???? Και πρόσωπο και σώμα ??? Είστε παράξενα όντα εσείς οι άντρες … Τη χαντάκωσε πάντως ο ρόλος της και νομίζω επίσης ότι ήταν λεσβία … 😯
Λεσβία;
Με τσάκισες.
Τόσα βράδια μαζί της και δεν μου πέρασε απ το μυαλό.
Τα ίδια έπαθα και με την Σαμάνθα Φοξ.
Δεν πειράζει Τεό μου . Είναι φανερό ότι και οι δύο δεν είχαν καθόλου καλό γούστο ( αφού σε άφησαν ) !
Το δικό σου πάλι … ασχολίαστο . 😀
One Trackback/Pingback
[…] Ναι ? “ ” Αχ, γιατρούλη μου, ( κάνε κλικ για να θυμηθείς τον γιατρούλη μου ) […]